වම් ඉවුර සිහි කරමි

වම් ඉවුර සොඳුරුය

බොහෝ කලකට පෙර,

මා එහි ඉම් පෙදෙස්

හොඳින් දැන සිටියෙමි

හිරු නැගෙද්දී

ගංතෙර මල් නැගී

රත් පැහැය ගෙන දිලින

ගිනි ලෑ විලස දිදුලමින

වසන්තයේ දී

ගං දිය රැළී නැගී

නිල් පැහැ ගෙන දිලින

සුපැහැදිලි ලෙස දිදුලමින

මා කෙසේ නම්

ඒ මතක නසමි ද

වම් ඉවුර සොඳුරුය

බොහෝ කලකට පෙර,

මා එහි ඉම් පෙදෙස්

හොඳින් දැන සිටියෙමි

සෙවණැල්ල - බායි ජුයිගේ කවියකිනි

කාලයට මම අකමැතියි...

දුවන්නට හැකි වෙතොත්

කාලයේ පසුපසට

මම දුවමි හරියටම

වසරකුත් සතියක් මුලට

හරියටම  හරි දිනට

නුඹේ අවසන් කථන ඇමතුමට

මම කියමි රෝහලට

දැන්ම යන්නැයි කියා

නුඹ පෙළන බඩ රිදුම

පුංචි නොවෙතැයි කියා

කාලය තරම් බිහිසුණු

කිසිත් මම නොදනිමි

යන්න අවසර නැති

කරුණු මම විමසමි...

අවසර තිබිණි නම්

තාත්ති නුඹ තවම මෙහි

සමුගෙන වසරකුත් නොව

සමුගන්න තව කල් ඇති...

(අපේ තාත්ති අපෙන් සමුගෙන අදට වසරකි!)

නිශ්ශබ්දතාව

නුඹ වෙතින් නැගි
නිහඬකම දැක
විඳගතිමි මම
සියලු හැඩ රූ
අසන්නට පෙර
එකම වදනක්

අවැසි නැති දැන්
කිසිත් හඬ මට
සියලු හැඩ දැන
හැඳින අවසන්
නුඹ වෙතින් ආ
නිහඬකම විඳ

සෙවණැල්ල - ලෝන්ග්ස්ටන් හියුජ්ස් - Silence

සිංහයා මිය ගිය වග

සිංහයා මිය ගිය වග

අසා යළි ගල් දොර හැර

සිහබා කුමරු තෙම

දෙන අසබඩට පැමිණෙයි

මහළු සුප්පාදේවිය

කම්පිතව වැළපෙයි

සිහසීවලී කුමරිය

කඳුළු කැට වගුරයි

වැදි රජු අතැර ගිය

වන බිම තනිව හමුවුණු

මනමෙ කුමරිය සිහබා

ඇඹේනිය වී ඇත

වියපත් සිංහ පියතුම

දෙණ දෙස සොවින් නෙත් දී

සිහබා කුමරු තෙම

යළි ගල් ලෙනට පිවිසෙයි

දහස් නාටකවල

වැදි රජු අතැරි කුමරිය

සිහබා සමග යළි ගොස්

ගල් ලෙනට වැද සැඟවෙයි

මහළු සුප්පාදේවිය

දෙන ළඟ සොවින් වැළපෙයි

සිහබා කුමරු තෙම

ගල් දොර වසා සැඟවෙයි

ඇට තුළට වන් සෙනෙහස

සොයා ගම් බිම් සැරිසරා ආ

පියතුම සොවින් මළ වග

ලියූ නාටකයක් නැත

ගල් ලෙන බිඳ දමාගෙන

ගල් දොර හැර පියාගෙන

ගිය කුමරුවෙක් නැත

දොර නොහැරියා මිස

- මෙය සෙවණැලි කවියක් නොවේ -

ආකාසේ සිදුරු ගොඩක්

මහගොඩක් සිදුරු නොවැ
ආකාසෙ පුරාවට
වැහි බින්දු වෑහෙන්නෙ
ඒ නිසයි හැබෑවට

ඒ වුණත් ඒ සිදුරු
හරිම පුංචියි හැබැයි
වැහි බිංදු ඔය තරං
චූට්ටං ඒ නිසයි

සෙවණැල්ල - There Are Holes In The Sky - ස්පයික් මිලිගන්

සුනිලෙ

සුනිලේ
ඔව්... ඒ මගේ යාළුවා

උන්නෙ මගෙ පන්තියේ
ගේ තිවුණෙ අපෙ ගමේ
ඕ ලෙවල් පේල් වෙලා
එකට යුද්දෙට ගියේ

හිටියෙ එක බැරැක්කේ
එකම රෙජිමන්ට් එකේ
ෆ්ර න්ට් එකට යවන කොට
එකටමයි අපි ගියේ‍

යුද්දෙ සැරටම ගියා
සුනිලෙ ඉස්සර වුණා
කැප්ටන්ල කියනකොට
ෆයර් කරගෙන ගියා

කතා වෙල උන්නාට
එකට ඉමු බං කියල
සුනිලෙ දාල තිබුණ
කිලිනොච්චි දිහාවට

නිවුස් එක ලැබෙනකොට
මං හිටියෙ මෙස් එකේ
පිළිගන්න බැහැ කියල
මමයි කලබල කළේ

කඳුළු වාවන් නැතිව
මං එදා අඬන කොට
කැප්ටන්ල මට බැන්න
යුද්දෙ එහෙමයි කියල

ඔව්, සුනිලෙ මගේ යාළුවා

උන්නෙ මගෙ පන්තියේ
ගේ තිවුණෙ අපෙ ගමේ
ඕ ලෙවල් පේල් වෙලා
එකට යුද්දෙට ගියේ

සෙවණැල්ල: ඇලෙක්ස් කොකර්ස් - Tom

නිහඬව හිස නමමු

නිවැරදි සහ වෙසෙසි

බොහෝ පියවරයන් තැබු

පියවරු සියක් දහසින්

මොලොව කල'රින්නට ඇති

බිය බියට පත් කළ

කටොළු පරදා ජය දුටු

දුකට පිරිපත පෙන්වූ

පියවරු බොහෝ වන්නැති

මෙ සැම පිය අතරෙහි

අප දනිමු එක මිනිසෙක්

විසූ බව නිවසෙහිම

විහිදුණු බිත්ති අතරෙහි

නොකළේය ඔහු විරුකම්

සුවිසෙස් ධීර නද ලැබු

කළේ පමණකි නිවරද

ඒ නිවරද ම වූයෙන්

ඔහුට අනවැසි සුරුවම්

විරුවන්ට දෙන අභිමන්

කළේ පමණකි යහපත

ඒ යහපතම වූයෙන්

ජන මන නොදුටුවේ මුත්

ඔහු ගුණ අපි දුටිමු

විරු සමරු නොලබන

මනුසත් සුවය වින්දෙමු

මහා මිනිසත් ගුණ

බිහිවන මොහොත සෙවුවිට

දින දින නැගුණු ගුණරුව

ගෙවුණු කල තුළ හමු විය

විරු සමරු නොලබන

සුරුවම් ඉදි නොවන

රුව හදෙහි පිරියම් කොට

නිහඬව හිස නමමු

‘ඒ අපේ පියතුම‘

අභිමනින් පිළිගමු!

-සමුගෙන ගිය තාත්ති වෙනුවෙනි -

සෙවණැල්ල - Silent Honor  - ජෝශප් ඩී ජැන්සන්