අතීතයේ අඳුරු කොණක
නැවතී සිටි එක මුහුණක්
අවන්හලක අඳුරු කොණක
මා හඳුනාගත නොහැකිද?
මේ ඔහුම ද?
හැරී බැලූමුත් ඔහු දෙස
නොම හඳුනන මිනිසකු ලෙස
තේ කෝප්පයට ඇස දෙන
මේ ඔහුම ද?
එසේ නැතිව,
කාලය හරහා ආ මග
මැකී ඈත යුගයට දිවු
ඒ ඔහුගේ ඡායාව ද?
මේ ඔහුම ද?
ඒ නැතිනම්,
ඒ හැඩරුව සමග නැගුණු
වෙන කෙනෙක් ද?
බී නිම කළ කෝප්පයට
සමු දී ඔහු
නැගී ඇදෙයි
ඒ ඔහුම ද?
අවන්හලේ දොරටුව'බඩ
යළි හැරෙනා ඔහුගේ නෙත්
එකම එක වරක් මා දෙස
"මේ ඔහුම ද?"
වීදිය දිග ඇදී නැගෙන
විසල් සෙනඟ අතර ගිලී
ඔහුගේ රුව මැකී වැසෙයි
ඒ ඔහුම ද?
© ප්‍රියන්ත ෆොන්සේකා
වසන්ත සුළඟෙහි සැළෙන මේ ගස සතුව වේ
ශතසහස්
තුරු පත්
ළා දළු රන් පැහැ
සේදවලටත් වඩා මුදු රිකිලි
මිනිස් පුළුටකු’දු නැති මේ පිටියෙහි
මේ විලෝ ගස අයිති කාටද?
සෙවණැල්ල - බායි ජුයි - The Song of the Willow Branches
සුරතට ගතිමි...
රාක්කය කෙළවර
බැඳි මකුළු දැල් පිස හැර
ඒ කුඩා ගත
පෙරළුවෙමි...
එකින් එක දිග හැර
කාලයෙන් බැඳි ගැට හැර
අතීත මිහිරි පොත
අරුමයෙකි!
බැස ගොසිනි ගත හැර
ඒ ගෙවුණු කාලය හැර
කිසිවකු ද නැත ගත!
මුණගැසිණ
බොහෝ හිස් පිටු කෙළවර
දිරාපත් අයිලයේ නොවැසුණු දොර
නන්නාඳුනන වත
විමසුවෙමි
කොහි ද දැන් දුයිෂෙන්?
අල්තීනායි සමග ගස් දෙක පොප්ලර්?
නැගිනි ඔහු
වසන්නට පෙර තම දොර
පසුකරන්නැයි පිට 120 සන් කර
නික්මිණ!
පෙරළුවෙමි
දකිනු රිසියෙන් කෙළවර
දෙදෙන හා රුක් දෙක එක හැර
දිනු මා මතක පොත
ඇඟිලි තුඩු
නැවතුණි ය ඉන් පෙර
නොවිනි පිටු එතරම් දුර
............?
