සුසුදු පෙණ කැටි විසිරෙන
වෙරළ අසබඩ ශිලා නිවහන
නොතකමින්
ඉරි තැළුණු බව දේහය
අන් ගල් කුළු ලෙසම
නොසැළෙන
යහපත් මිනිසුන්ය එහි
නිවහන ලෙසම යහපත්
නිවහනද සුරකින
පිළිවෙලකි කදිමැති
සෑම දෙයකට ඒ තුළ
මනා ලෙස ගැලපී යන
අපි... දඩබ්බර කොලු රැළ
පමණකිය අපිළිවෙල
මෙකී පිළිවෙල තුළ
නිවහනින් පසුපස
කොළ පැහැ ගේට්ටුව
කදිම පිළිවෙල ගෙඋයන
විසිවී හැරෙන ලෙස
තල්ලුවෙන් පා පහරින්
කොළ පැහැ ගේට්ටුව
අතරින් පැන දුවමු අපි
වෙහෙසවී මා පිය සැදු
මනහර තෘණ පිටිය මත
තබන පාපන්දුව
ඉගිල යන වේගය
අපි... දඩබ්බර කොලු රැළ
වෙර යොදමු පා වෙත
සුණු විසුණු වන තණ පත්
මහත් සතුටකි තරගය
උදා හිර සමගින
නැගී විත් දිය දුන්
කැපූ පිළිවෙලකට
තෘණ පිටිය මා පිය සතු
අපි... දඩබ්බර කොලු රැළ
පන්දුවට වන අරගල
විසුණු වන තණ බිම තුළ
බලා නිහඬව මා පිය
ජනේලය අසළම
දහඩියෙන් නෑවී
ගොඩ වදිමි යළි නිවසට
“මහන්සිය ඉවරයි!
නිමයි තණ පිටියම...”
පියාණන් කී මා වෙත
අසා මා පිය හඬ
නෙතින් කඳුලැල් උපදින
සිනාසෙන ඔහු මුව
දැන් මා පිය දෙඋර මත
“කමක් නැහැ... මා පුත
නුඹ සතුටින්ය” කී ඔහු
සෙවණැල්ල: ජෝර්ජ් බෲස් - House with Back Garden
No comments:
Post a Comment