සුරතට ගතිමි...
රාක්කය කෙළවර
බැඳි මකුළු දැල් පිස හැර
ඒ කුඩා ගත
පෙරළුවෙමි...
එකින් එක දිග හැර
කාලයෙන් බැඳි ගැට හැර
අතීත මිහිරි පොත
අරුමයෙකි!
බැස ගොසිනි ගත හැර
ඒ ගෙවුණු කාලය හැර
කිසිවකු ද නැත ගත!
මුණගැසිණ
බොහෝ හිස් පිටු කෙළවර
දිරාපත් අයිලයේ නොවැසුණු දොර
නන්නාඳුනන වත
විමසුවෙමි
කොහි ද දැන් දුයිෂෙන්?
අල්තීනායි සමග ගස් දෙක පොප්ලර්?
නැගිනි ඔහු
වසන්නට පෙර තම දොර
පසුකරන්නැයි පිට 120 සන් කර
නික්මිණ!
පෙරළුවෙමි
දකිනු රිසියෙන් කෙළවර
දෙදෙන හා රුක් දෙක එක හැර
දිනු මා මතක පොත
ඇඟිලි තුඩු
නැවතුණි ය ඉන් පෙර
නොවිනි පිටු එතරම් දුර
............?
